جشنواره علامه شعرانی ویژه نامه نخستین جشنواره دیدگاه حجت الاسلام و المسلمین سید مجتبی آیت اللهی حیات روحانی بشر، از علم و دانش‌اندوزی است و نشاط و سرزندگی آن، ناشی از پژوهش است. آینه پژوهش، تجلّی روح بلند و پی‌جوی محقق بوده و نشان از همّت والای او در واكاوی معارف دارد. بی‌تردید بیش از آن‌كه مخاطبان پژوهش سیراب شوند، عطش سیری‌ناپذیر پژوهش‌جویانِ علم و معرفت، افزون‌تر می‌گردد. تلاش روزافزون و نوین پژوهشگران عرصه دین، از دیگر عرصه‌ها ارزشمند است؛ زیرا تصفیه روحانی و انس دینی روان انسان‌ها، كاری بس دشوارتر و حسّاس‌تر از سایر عرصه‌های دانش خواهد بود.
هدایت معنوی، وظیفه خطیری است كه بر عهده دین‌پژوهان نهاده شده است. آن‌ها مانند پیامبران در امتداد رسالت قدم برداشته و بار مسئولیت سنگینی را به دوش می‌كشند كه به جز استمداد از درگاه ربوبی، امكان‌پذیر نیست. گستره و قلمرو دین، از اخلاق و عقاید و فقه و دانش‌های میان‌رشته‌ای گرفته تا فقه كلان و تشكیل حكومت اسلامی و اجرای احكام و پیاده نمودن آموزه‌های دینی در جوامع بشری، می‌تواند عرصه فعالیت گسترده پژوهشگران دینی باشد. نیازهای روز جامعه كه معركه ورود آراء، افكار و رفتار و عادات بیگانه با دین یا منافی آن است، تكلیفی علمی را خاطرنشان می‌کند كه خواه‌ناخواه بدان دچار شده و مكلّف به پاسخ‌گویی و انجام مسئولیت خطیر خود هستیم.
هم‌اندیشی هوشمندانه و هم‌افزایی معرفتی در تبادل آراء و نقد و بررسی نظرات، زمینه شناخت ژرفای نیازهای نوین فكری را فراهم می‌آورد. ظهور اندیشه همراه با نقد منصفانه و علمی، باعث تقویت و رفع خطاهای معرفتی و تشخیص موضوع و حكم می‌شود. تبیین و تحلیل اندیشه و حلاجی دقیق و ظریف آن، علاوه بر شادابی روحی پژوهشگر دینی، سبب ایجاد انگیزه برای تلاش مضاعف در پیشبرد و پیشرفت مسیر دانش و گسترش آن خواهد شد. هم‌اندیشی جمعی نیز راه مطمئن‌تری در این مهم تلقّی می‌شود. داوری های گروهی و تحلیل نقادانه به تصحیح، اصلاح و رشد رأی و نظر كمك مؤثر و شایان خواهد نمود. جهت گیری اندیشه‌ها به سمت مسائل كلان كه از آن به «كلان‌نگری» تعبیر می‌شود، به‌خصوص در مسائل فقهی و حقوقی، جنبه راهبردی در هدایت جمعی انسان دارد؛ هر‌چند از هدایت فردی و شخصی آدمیان نیز نباید غفلت نمود؛ چه این‌که ركن اساسی هدایت بشر نیز همین است.
همایش‌ها و جشنواره‌های علمی می‌تواند زمینه‌ساز بروز طرح‌ها، روش‌های نوین در استدلال و ارائه طریق در جهت بازیابی زوایای تاریك یا بازتوانی ضعف‌ها و نقص‌ها باشد. چنان‌كه از نام جشنواره علامه شعرانی(ره) پیداست و در اوصاف این بزرگوار نیز آمده است، علاوه بر سجایای اخلاقی و معنوی، بُعد فقهی و اجتماعی ایشان نیز قابل ذكر است. اهمیت بُعد اجتماعی اندیشوران دینی از این حیث كه موجب رشد و هدایت آنان و دیگران می‌شود، قابل توجّه خواهد بود. رشد معنوی در سایه‌سار روابط اجتماعی همراه با تعلّم و تعلیم توحیدی، از عالمان دینی، اسطوره‌های جاودان می‌سازد كه سالیان متمادی، نام‌شان بر سر زبان‌ها جاری و ساری خواهد بود.
حال كه در اولین دوره این جشنواره هستیم، امید است جشنواره، سرآغاز مباركی برای پیشبرد دانش و تحوّل علم در کشور اسلامی باشد. بی‌تردید یاری رساندن به اساتید، فضلا و طلاب در زمینه جهت‌دهی به رویکرد پژوهشی آن‌ها و ترسیم نقشه راه پژوهشی و همچنین معرفی موضوعات کاربردی، می‌تواند راهبرد جشنواره در ادوار بعد باشد. بالندگی جشنواره علامه شعرانی كه اکنون نخستین تجربه آن قلمداد می‌گردد، در گرو تعالی ابعاد علمی و پژوهشی آثار عرضه شده از سوی اساتید اهل قلم است. پویایی جشنواره، نشانگر پویایی حوزه علمیه در میان سایر مجامع علمی است. امید است در این راه، ثابت‌قدم، مطمئن و محكم‌تر از قبل، گام برداریم و در خدمت علمی، لحظه‌ای تردید و سستی به خود راه ندهیم.
