ت-1)رعایت اصول مقاله نویسی علمی
درباره اصول مقاله نویسی علمی ، نکات زیر مراعات شود:
ــ موضوع مقاله، باید در راستای اهداف فصلنامه و مرتبط با موضوع نشریه باشد.
ــ برخورداری از صبغهی تحقیقی- تحلیلی، ساختار منطقی و مطلوب، سطح علمی مناسب، فصلبندی صحیح مطالب.
ــ رعایت اصولنگارشی مقاله: ذکرچکیده،کلیدواژه، بیان مقدمه، اصول نگارش متن، نتیجه، پینوشت، ذکر فهرست منابع.
ــ حجم مقاله از 3000 کلمه کمتر و از 4000کلمه بیشتر نباشد.
تذکر: یکی از اصول مقاله نویسی، رعایت تعداد کلمات است، و اهمیت آن موقعی معلوم می شود، که نگارنده را در حین مقاله نویسی، ملزم به پرهیز از مطالب زائد و به دور از موضوع می گرداند و قلم نویسنده را به گونه ای تنظیم می کند که از پرداختن به مسائل حاشیه ای اجتناب نماید.
ــ حجم مقالات، از 25 صفحه حروفچینی شده (صفحه 300 كلمهای) تجاوز نكند.
ــ مقاله ارسالی نباید در هیچ مجله داخلی یا خارجی چاپ شده باشد.
ــ مقالات ارسالی نباید در فضای اینترنت منتشر شده باشد.
ــ مقاله ارسالی نباید همزمان به سایر مجلات فرستاده شده باشد.
ــ ارائه ترجمه ی انگلیسی و یا عربی عنوان مقاله، چکیده و کلید واژه در آخر مقاله و یا نشریه .
ــ فهرست منابع در انتهای مقاله و به صورت زیر آورده شود:
الف) ارجاع به کتاب: نام خانوادگی و نام نویسنده(سال انتشار) ، عنوان کتاب، نام مترجم،شماره جلد، محل انتشار:،نام ناشر.
ب) ارجاع به مقاله: نام و خانوادگی نام نویسنده، سال انتشار، عنوان مقاله،نام نشریه، نام مترجم، شماره نشریه، سال و شماره چاپ، شماره صفحه های آغازین و انجامین مقاله.
ج) ارجاع به سایت: نام خانوادگی و نام نویسنده، عنوان مقاله، نشانی سایت.
نکته: اندازه و نوع قلمها بایستی مطابق جدول ذیل تنظیم شوند:
ــ اندازه صفحات باید برابر A4 و حدود بالا، پایین، چپ و راست صفحات به ترتیب برابر با 2 ، 5/2 ، 2 و 2 سانتیمتر انتخاب شود.
ــ برای قلم لاتین همواره از Times New Roman استفاده شود که اندازه آن همواره (به غیر از عنوان و چکیده) یک واحد کمتر از اندازه قلم فارسی در هر موقعیت مورد استفاده، خواهد بود.
ــ فاصله سطرها در عنوان، چکیده و متن مقاله معمولی ( Single ) است.
ت-2) وقار در نوشتارمقاله
نویسنده حوزوی، هرگز نباید طبقه و جایگاه معنوی خود را فراموش کند. مواجه خواننده با مقاله یا یادداشت یا تحلیل سیاسی یک درس آموخته حوزه، توأم با توقعاتی است که در برخورد با هر روحانی یا طلبه دارد. شخصیت وگوهر وجودی هر نویسنده از میان کلمات و عبارات او آشکار است، به همین دلیل باید آن گونه نوشت که برازنده منش و روش آرمانی حوزه است. نویسنده حوزوی باید بداند پیش از آنکه نویسنده باشد، حوزوی است ؛در واقع حوزوی نویسنده است نه نویسنده حوزوی! ؛ بنابراین هرگز نباید از روشها و شیوههایی سود برد که برخی نویسندگان ناآشنا با اخلاق و معارف دینی از آنها استفاده میکنند .
ت-3) مخاطب شناسی
یکی از ضرورتهای مطرح در نشریات که می تواند در ساختار نشریه تاثیر گذار باشد نحوهی برقراری ارتباط با مخاطبین است. از آنجا که قشر دانش پژوه حوزه و دانشگاه از جمله مخاطبین اصلی نشریات داخلی مدارس علمیه هستند، بایستی که مطالب مندرج در آن، متناسب با اسلوب علمی و زبان روز باشد تا بتواند تعاملی دو سویه را بین نشریه و مخاطب ایجاد کند.
ت-4) رعایت نثر معیار
درتعریف نثرمعیار یا زبان معیار گفتهاند: زبانی است که ارباب فرهنگ و مجموعه تحصیل کردگان از آن استفاده میکنند و در رسانهها و درسنامهها به کار میرود. یکی از ارکان نثر معیار، پرهیز از افراط در سره نویسی (فارسی اصیل)است. همچنان که استعمال بی دلیل کلمات غیر فارسی نیز جایز نیست. بر این اساس نویسنده باید بیشتر از کلمات رایج و آشنا و بسامددار استفاده کند و بی دلیل قلم خود را با استعمال کلمات غریب نفرساید.
ت-5)ویراستاری
ویراستاری علمی نشریه باید بر عهده متخصص و با هدف جلوگیری از درج مطالب نادرست و غیر علمی باشد. ویراستاری ادبی توسط افراد مجرّب و با هدف آرایش و پیراش جملات وعبارات،اصلاح ساختار صرفی و نحوی جملات ، نحوه پاراگراف بندی، استفاده از انواع علایم نشانهگذاری و .... صورت می پذیرد.
ت-6) مشخصات علمی نویسندگان مقالات
در صفحه عنوان مقالات و گزارشهای علمی، درج مشخصات کامل نویسندگان ضروری است. از جمله این مشخصات آخرین مدرک تحصیلی نویسندگان است .با توجه به این که برخی از نویسندگان نشریات حوزوی دانش آموختگان حوزه های علمیه هستند و مدارک رسمی دانشگاهی وحوزوی ندارند، بیان سطح تحصیلات حوزوی نیز در این شاخص پذیرفته میشود.
ت-7) ارائه سرمقاله:
سرمقاله از مطالب ضروری و رایج در نشریات علمی بین المللی نیست؛ اما نشریات حوزوی با توجه به وابستگیهای سازمانی خود و رسالتی که در نظرگرفتهاند ، جهت گیری های خود را از طریق سرمقاله تبیین میکنند.