در مجموع می توان گفت کیفیت آثار، نسبتاً رشد بیشتری داشت. یکی از نقاط قوت آثار این دوره، رعایت تنوّع موضوعات تحقیقی بود. به نظر می رسد در این دوره، معاونان محترم پژوهش و اساتید راهنمای گرانمایه، توجه و دقت بیشتری در زمینه انتخاب موضوع تحقیق مبذول داشته اند. از سویی عنایت بیشتری از طرف طلاب محقق، نسبت به رعایت چارچوب تحقیق صورت گرفته بود که نویددهنده رشد کیفی و مناسب در تحقیقات کتابخانه ای است. یکی از نقاط ضعف این دوره نیز بی توجهی برخی از مدارس به اهداف واقعی پژوهش و اقدام به «حجمی کاری» بود. بی تردید تأثیری که تحقیق در تثبیت دانسته ها در ذهن محقق دارد، با هیچ روش دیگری قابل مقایسه نیست. ضمن اینکه فرد پژوهشگر در عرصه های دیگر زندگی نیز همواره به فردی ژرف اندیش و دقیق تبدیل شده و مشکلاتی را که در زمینه های گوناگون، گریبانگیر وی و اجتماعش می گردد، به درستی حل و مرتفع خواهد کرد. این امر، از فواید آشکار تحقیق است که برای طلاب علوم دینی ضرورت دارد.