ضمن احترام به دستاوردهای علمی طلاب محترم، اکثر موارد اشکال مربوط به عدم همسویی و سازگاری مطالب با نیازهای جامعه است. در تعداد کمی از آثار، توجه به نیازهای جامعه مشهود بود. برخی از پژوهشها، فاقد اصول اولیه پژوهش بوده و عناوین آثار، غالباً تکراری و غیرکاربردی است؛ لذا لازم است ابتدا مدارس، موضوعات پژوهشی طلاب را بررسی نموده و پس از تأیید، به جشنواره ارسال کنند.
توصیه من به پژوهشگران جوان، آن است که از آنجا که پژوهش به معنای شناخت حقیقت و جستجو برای کسب آگاهی های جدید و حقیقی با روش علمی و تلاش برای کشف حقایق یا اثبات نظریهای خاص یا پرده برداشتن از مجهولات است؛ لذا محقق با اعتقاد به این امر كه با انجام پژوهش، مسیر علم را میپیماید، باید استنتاجهای خود را به استدلالهای علمی متّكی نماید. البته باید در نظر داشت، تلاش تحقیقاتی در نظریات پژوهشگر خلاصه نمی شود و دیدگاه های پژوهشی، مانند جریانی است كه از فردیّت محققان بالاتر می رود. این مهم در تحقیقاتِ مرتبط با حوزه دین و معارف اسلامی و تعلیم و تربیت دینی و مذهبی، محسوس است.
پژوهشگران معمولاً در تلاش های مطالعاتی خویش، به سیر تفكرات می اندیشد؛ همانگونه كه امام علی(ع) نیز می فرمایند: «به گفته بنگر، نه به گوینده آن». این اصل، ایجاب میكند كه محقق به روند مسائل بیندیشند و دیدگاههای خود را در افراد محدود نكنند. به عبارت موجز، ماهیت پژوهش می طلبد كه محققان در پی ارائه نظرات نظام مند باشند و به جای آنكه در نشانه های راه گرفتار آیند، به خود راه بیندیشند. فراموش نكنیم كه تحقیقات، راه تكامل اندیشه و تولید دانش را هموار می سازد. توجه به این رسالت، موجب می گردد كه به ضرورت رویكرد پژوهش به تولید اندیشه، اهمیت بیشتری بدهیم.