تعداد آثار	40
قبولی اجمالی	4
معدل اجمالی	54/25
امتیاز تعداد آثار	20
امتیاز قبولی اجمالی	8
امتیاز مجموع	82/25

هم اندیشی پژوهشی و کاربردی کردن دروس
یکی از بزرگترین مشکلات امروز حوزه علمیه، این است که اساتید و طلاب، آنگونه که انتظار میرود، اهل جستجو و تحقیق نیستند. همین امر سبب شده تا طلاب عزیز، افقهای کوتاه و گاه نادرست برای خویش داشته باشند. حال در چنین ساختار و نظام آموزشی، آیا عالمان و اساتید بزرگی؛ همچون گذشتگان تربیت میشوند؟ اینکه طلاب چهگونه درس بخوانند؟ چهگونه کتاب را تحلیل کنند؟ چهگونه سراغ حاشیه مناسب، اقوال مختلف، ادلّه و مستندات بروند؟ اینکه شرح فارسی نخوانند؛ از متن عربی هراس نداشته باشند؛ کتب و نویسندگان مختلف را بشناسند به موضوعات فرادرسی و فرامتنی بپردازند و سؤالاتی از این قبیل. پاسخگویی به چنین پرسشهایی وظیفه کیست و راهحلّ آن چیست؟
رمز موفقیت مدرسه خاتمالأوصیاء، این بوده است که در تقویم آموزشی خود هر ساله (بیش از یک دهه) کار و فعالیت پژوهشی با رویکرد تولید علم را منظور کرده و علاوه بر کار پژوهشی مستمر در سال تحصیلی، برنامهای نیز بهطور خاص، در قالب اردوی علمی- پژوهشی مشهد مقدس در ماه مبارک رمضان، با انتخاب موضوعات مناسب و با همراهی اساتید جوان گنجانده است. نکته دیگر در خصوص موفقیت مدرسه، رویکرد کاربردی نمودن دروس است که اساتید تلاش میکنند علم را از درون متن کتاب بیرون آورند و لباس کاربردی به آن بپوشانند. نیازسنجی طلاب و ارائه طرحهای مطالعاتی متناسب با هر پایه، آموزش پژوهش با روشهای آسان، تسهیل کار و جذّاب نمودن آن برای طلاب، مراجعه به کتابخانههای بزرگ کشور در معیّت اساتید و ارتباط دادن استاد با طلبه، از دیگر شاخصههای برنامههای پژوهشی این مدرسه است. همچنین قبل از شروع سال تحصیلی، یک برنامهریزی کلّی برای سال پیشرو طراحی میکنیم؛ طوری که در هر ماه، حداقل یک برنامه پژوهشی داشته باشیم. مشارکت خود طلاب در این برنامهها، شادابی خاصی به فعالیتها میبخشد. مورد دیگر، ارتباط ما با اساتید مدارس دیگر و حتی با برخی اساتید دانشگاه و مؤسسات پژوهشی غیرحوزوی است. این موضوع سبب میشود تا طلاب از اینکه نگاهی یکسو به جامعه علمی داشته باشند، بپرهیزند.
حال، توصیه ما به سایر مدیران و طلاب جوان، این است که با افراد فرهیخته و محقّق، ارتباط مستمر داشته باشند و به کار پژوهشی و طلاب علاقمند به امر تحقیق، ارزش و بها دهند. اساتید، طلاب را با کتابخانه آشنا کنند؛ حتی برخی کلاسها را در فضای کتابخانه برگزار نمایند؛ از محتویات دروسی؛ مانند: نحو، منطق و... مخصوصاً فقه و اصول که زمینهژهای پژوهشی متنوع و جذّابی دارند، سؤال و مسئله ایجاد کنند و قسمتی از نمره دروس را به کار تحقیقی اختصاص دهند. البته از تشویق و آموزش مناسب و کاربردی نباید غفلت ورزید.
یکی از بسترهای مناسب برای طرح و به آزمایش گذاشتن این برنامهها، جشنواره علامه حلی است که جای بسی خوشحالی و امیدواری دارد. حال که چنین بستری مهیّا گردیده است، باید مقدمات آن نیز به صورت صحیح طراحی گردد. ارائه الگوهای مناسب و استاندارد، همراه با شیوههای متناسب با تحصیلات و علوم حوزوی، ضروری به نظر میرسد. اکنون که شاهد استقبال روزافزون طلاب در جشنواره هستیم، توقّعات ما و دیگران هم از این رخداد بیشتر میشود. باید رشد کیفی را در کنار رشد کمّی، مورد توجه قرار داد. اکنون که جشنواره، مقبولیت کشوری پیدا کرده، شایسته است که به زیرساختهای پژوهشی در حوزه توجه بیشتری شود. در جهت نیل به این هدف، بهرهگیری از تجارب مدارس، اساتید و طلاب موفق؛ مرتبط کردن مدارس با هم و انجام پروژههای مشترک؛ ارائه موضوعات پیشنهادی و کتب مناسب برای تحقیق؛ تربیت اساتید و انتقال به مدارس؛ ارائه مقالات برتر به مجامع علمی؛ ارتباط با دیگر جشنوارههای علمی کشور؛ ایجاد حس رقابت علمی سالم در میان مدارس و چاپ آثار برتر در قالب مقاله یا کتاب، بسیار انگیزه بخش است؛ به طور مثال میدانیم که برخی مدارس، امکانات فیزیکی بسیار مناسبی؛ چون کتابخانه و فضای مناسب دارند؛ اما نیرو و نرمافزار فکری و اجرایی مناسب ندارند. ارتباط مدارس با هم، تشکیل گروههای علمی میان اساتید و طلاب مدارس و کارهای جمعی از این قبیل، این خلأ را پر میکند. در نهایت برای رسیدن به وضعیت مطلوب باید از تمام ظرفیتهای موجود، بهرهبرداری کرد و با ایجاد فضای هماندیشی مناسب، به بهترین طرحها دست یافت و در موقعیت مناسب، آن را اجرایی نمود.