نام اثر	مشروعیه التقیه عند الکتاب و السنه و العقل
گرایش علمی	کلام
نوع اثر	مقاله
مدرسه علمیه	امام خمینی(ره)تهران
رتبه	شایتسه تقدیر
کد اثر	61474

چکیده اثر:
کما نعلم أنّ مسئله التقیه إحدی مسائل مختلف بین الشیعه و السنه و بلغت الإختلافات إلی حد یسمینا بعض الناس «المنافقین» لجواز بعض حالات التقیه عندنا، فیقولون: إنّ الشیعه تخادع فی بعض حالاته و یسمونه التقیه و فی قلوبهم نفاق؛ لأنّ الشیعه تعتقد بأنّ التقیه جائزه عند کل ظالم و لو کان مسلما و لهذا بین المصنف فی هذه المقاله الفرق بین التقیه و النفاق و الأدله علی جوازها فی النقل و العقل. و قد ذکر بعض علمائنا بأنّ الإختلاف بین التقیه و النفاق من جهتین؛ إمّا من جهه المبادئ النفسیه؛ تعنی أنّ المتقی مؤمن بالله و کتبه و رسله و لکنّ المنافق هو من یبطن الکفر و یظهر الایمان و إمّا من جهه الغایات و الأغراض؛ تعنی انّ مستعمل التقیه لایهدف إلا صیانه نفسه و عرضه و ماله و أمّا المنافق فإنّه یلجأ الی النفاق لیتداخل فی شئون المسلمین و یشترک معهم فی المناصب و المقامات و الغنائم و غیره ممّا تلتذ به النفوس الحریصه.
و أما الأدلَه علی جوازها کثیره جدا و نحن نقف بأنّ الأحکام یثبت بأدله الأربعه و هی الکتاب و السنه و الإجماع و العقل و لایمکن لنا أن نستدل هنا بالإجماع لأنّه یوجد هناک خلاف بیننا و بین العامه بشکل واضح فتبقی منها ثلاثه و هی الکتاب و السنه و العقل، أمّا الکتاب؛ فجوازه فیه واضح لأنه تعالی قال: « إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاهً» و أما فی السنه ایضا دلالته واضح کحدیث الرفع المرویه عن النبی (ص) و اما العقل فإنّ المصنف أثبت وجوب التقیه علی طریق القیاس الإقترانی الحملی. و فی غایه الأمر أجاب المصنف عن الشبهاتَ التی تدور حول التقیه.