نام اثر | حکم اخذ اجرت بر واجبات |
گرایش علمی | فقه و حقوق اسلامی |
نوع اثر | مقاله |
مدرسه علمیه | حضرت عبدالعظیم (ع) |
رتبه | اول |
امتیاز | 86/5 |
کد اثر | 45359 |
چکیده اثر:
از دیرباز تا کنون، برخی افراد در قبال انجام واجبات، مبلغی را دریافت می کردند. سؤال در این است که اگر فعلی همچون القای صیغه نکاح، که بر روحانی واجب است،آیا او می تواند مبلغی را در قبال عقدی که خوانده است، طلب کند؟ آیا جایز است روحانی به خاطر معارف و احکامی که به جاهل می آموزد، اجرتی اخذ کند؛ هرچند تعلیم براو واجب کفائی باشد ؟
این مسئله از دیرباز مورد بحث درمیان فقها بوده است وآنها فتاوای مختلفی دراینباره ارائه نموده اند. عده ای قائل به حرمت مطلق اخذ اجرت در قبال واجبات شده اند، برخی دیگر بهطور مطلق حکم به جواز داده اند وگروهی نیز قائل به تفصیل میان توصلی وتعبدی وگروهی دیگر قائل به تفصیل بین کفائی وعینی شده اند.
با بررسی ادلّه قائلین به حرمت و جواز به این نتیجه می رسیم که ادلّه قائلین به حرمت از قوّت کافی برخوردار نیست و دلائل فقهایی که به جواز فتوا داده اند، صحیح است.