از طلاب محترم، تقاضا می‌شود مقالات پژوهشي خود را مطابق با شيوه نامه ذيل تنظيم نمايند.

ساختمان مقاله

شکل ظاهری مقاله و محتوای آن دارای ملزوماتی است که رعایت آ نها الزامی است .

این ملزومات به ترتیب به شرح زیر است :

برگه رویه

شامل موارد زیر است:

1 -«بسم الله الرحمن الرحیم»در بالای صفحه با قلم 12

توجه:از اختصاص صفحه‌ای جداگانه برای این مورد ،خودداری شود.

2- عنوان مقاله

توجه1:کلیه عنوان‌ها و سرخط‌ها در سرتاسر مقاله با اندازه 16 از راست به چپ تنظیم شود.

توجه2: عنوان بیانگر هویت ، محتوا و هدف اصلی مقاله است و باید دارای ویژگی‌های زیر باشد:

• روشن، فشرده و کوتاه باشد.

• کلیشه‌ای و مبهم نباشد.

• کلی و فراتر از محتوای مقاله نباشد.

• عاطفی و شاعرانه نباشد.

• اصلی‌ترین واژه‌های تحقیق در عنوان موجود باشد.

• از عناوین بلند و یا بسیار کوتاه پرهیز کرد.

3- نام نویسنده / نویسندگان

توجه : به دليل رعایت اصول داوری مقالات ،از ذکر نام نویسنده/ نویسندگان و نام مدرسه علميه در برگه رویه مقاله خوداری شود.

4- کد اثر

این کد حاوی کلیه اطلاعات نویسنده و مقاله ارسالی است که پس از ثبت نام ازطریق سامانه ثبت نام جشنواره قابل دریافت است.

توجه : این کد در کادر مخصوص در سمت چپ ذیل عنوان مقاله ارایه شود .

5- چکیده

حداقل 200 واژه و حداکثر 250 واژه . (با توجه به حجم مقالات در جشنواره)

توجه:محتوای چکیده ناظر به موارد و ویژگی‌های زیر است:

• پرسش و مساله مقاله را مورد بررسی قرار می‌دهد.

• روش اجرای پژوهش را به صورت خلاصه بیان می‌کند.

• یافته‌ها و استنباط‌ها را به طور خلاصه توضیح می‌دهد.

• از ذکر جزئیات پرهیز می‌شود.

• با عنوان‌های اصلی و فرعی مقاله مطابقت دارد.

6- کلید واژه

• حداقل 3 واژه و حداکثر 10 واژه .

توجه:واژه‌های اصلی و کانونی مقاله به عنوان کلید واژه انتخاب می‌شوند.

نکته مهم:تا پایان شماره 6 (کلید واژه) به عنوان محتوای برگه رویه به شمار می‌آید؛ توضیحا این که از گنجاندن شماره 7 به بعد در برگه رویه خودداری شود.

7- مقدمه

مقدمه مقاله،مروری دارد بر سابقه تحقیق و ارایه کننده پیشینه تاریخی موضوع و همچنین بیانگر جایگاه تحقیق فعلی در میان پژوهش های انجام شده است . در مجموع مقدمه ناظر به اطلاعات زیر است:

• معرفی مسئله تحقیق

• بررسی پیشینه تحقیق

• بیان فرضیه تحقیق

توجه : یک مقدمه مناسب در یک یا دو بند(= پاراگراف) به پرسش های زیر پاسخ می دهد :

• مسئله اصلی یا کانونی پژوهش چیست ؟

• عقیده نویسنده درباره موضوع چیست ؟

• پاسخ فرضی نویسنده به مسئله اصلی چیست ؟

• این پژوهش چه نسبتی با مطالعات پیشین دارد ؟

• روش استدلال و استنتاج ها به چه صورت بوده است ؟

8- بدنه اصلی مقاله ( بحث وتحلیل )

این بخش به عنوان مهم ترین بخش و در واقع ستون فقرات مقاله ضمن رعایت یک ارتباط منطقی با مقدمه ،بلا فاصله پس از آن ارایه می شود.

توجه : بدنه اصلی مقاله باید دارای ویژگی های زیر باشد :

• داده ها و تحلیل ها در چارچوب و بر اساس نظم منطقی ارایه شود .

• استفاده منطقی از ارجاعات و استنادها .

• در میزان استفاده از ارجاعات (قلت یا کثرت) هویت و جایگاه نویسنده مقاله رعایت شود.

• استفاده صحیح از بند نوشته ها جهت انتقال درست مطالب مقاله.

9- نتیجه

توجه :بخش نتیجه گیری مقاله ناظر به موارد و ویژگی‌های زیر است:

• حداکثر 500 واژه.

• جمع‌بندی و خلاصه نظریات و تحلیل‌ها.

• ارزیابی و قضاوت درباره اهمیت موضوع.

• پیشنهاد یک راهکار.

• بیان چشم‌انداز آینده موضوع.

• پرهیز از گنجاندن مطالب تازه و جدید.

• پرهیز از تغییر ناگهانی عقیده نویسنده ، برخلاف متن مقاله.



10- بخش قدردانی

بخش قدردانی از اشخاص، سازمان‌ها و نهادهایی که در انجام پژوهش، پژوهشگر را یاری رسانده‌اند معمولاً بلافاصله پس از بخش نتیجه‌گیری آورده می‌شود.

توجه :قدردانی از افراد و سازمان ها باید همراه با اطلاع رسانی قبلی باشد ؛ حتی در بعضی موارد نیاز به اجازه کتبی است.

11- پی‌نوشت/ یادداشت‌ها

توجه:توضیحات بیشتر و همچنین معادل انگلیسی / عربی اسامی خاص یا اصطلاحات پس از شماره‌گذاری در انتهای جمله در متن ،در پایان مقاله - پیش از بخش فهرست منابع - در بخش یادداشت‌ها یا پی‌نوشت به ترتیب شماره‌گذاری در متن ارائه می‌شود.

به عنوان مثال:

پی‌نوشت:

1- برای مطالعه بیشتر در این باره ر.ک: (اطلاعات کامل اثر مطابق فهرست منابع).

2- علاوه بر این موضوع می‌توان درباره نظر ... الخ.

3- Specific names.

4- مهرجان در زبان عربی معادل فستیوال به معنی جشنواره به کار میرود که از واژه فارسی مهرگان گرفته شده است.

12- فهرست منابع / کتاب‌نامه.

در پایان مقاله فهرست الفبایی منابع فارسی / عربی/ لاتین به صورت زیر ارائه شود.

توجه :ابتدا منابع فارسی سپس منابع عربی ودر نهایت منابع لاتین.

• کتاب:نام خانوادگی، نام نویسنده ،(تاریخ چاپ)، « نام کتاب » نام مترجم، محل انتشار: نام ناشر، شماره چاپ، شماره جلد.

مثال:خویی،السید ابوالقاسم ،(1410ق)،«اجود التقریرات» قم : موسسه مطبوعات دینی ،چ2،ج2.

لاتین: Nozik, Robert (1981). philosophical Explanations, oxford: oxford university press.

• مقاله مندرج در مجلات:نام خانوادگی، نام نویسنده (سال انتشار)، «عنوان مقاله» نام نشریه، دوره، شماره نشریه.

مثال: موحد، ضیاء، (1376)، «تمایزات مبنایی منطق قدیم و جدید»، فصل‌نامه مفید، دوره سوم، ش 10.

لاتین:Shapiro, stewart (2002). " incompleteness and inconsistency". mind, vol.111
اعتبار هر نوشته علمی ،به نقل قول ها،ارجاعات و مجموعه استنادات و منابع دست اول آن است.بنابراین رعایت ملزومات آن از ضروریات است .در زیر به برخی از این ملزومات اشاره شده است:

• ارجاع منابع و مأخذ در متن مقاله به صورت درون متنی است ودر پایان نقل قول یا موضوع استفاده شده ،داخل پرانتز به شکل زیر آورده می شود:

• منابع فارسی:(نام خانوادگی مولف، سال نشر: جلد / صفحه)

مانند: (حسینی، 1376: 2/ 83)

• منابع لاتین: (صفحه، جلد: سال نشر، نام خانوادگی مولف)

مانند: (plantinya . 1998: p/71)

نقل قول ها

نقل قول به دو نوع مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می شود.نقل قول مستقیم، نقل عین مطلب و بدون کمترین دخل و تصرف است؛ در حالی که در نقل قول غیر مستقیم مطلب به سه صورت ارایه می شود :

الف؛ ارایه مطلب با تصرف و تغییرات.

ب؛ ارایه مطلب به صورت نقل به مضمون.(بیان مطلب به سبک و زبان نویسنده)

ج؛ ارایه مطلب به صورت تلخیص.

توجه :در نقل قول ها موارد زیر رعایت شود:

• نقل قول ها ،کوتاه،مهم و معتبر باشد؛

• نقل قول مستقیم در گیومه قرار گیرد؛

• نقل قول های بلند (بیش از پنج خط) با حروف ریز تر از متن به صورت ایتالیک/ایرانیک و با نیم سانتی متر تو رفتگی از دو طرف تنظیم شود.

• در نقل قول غیر مستقیم ، حتما نوع آن –که در بالا توضیح داده شد- ذکر شود.

برخی از موارد مهم درباره نحوه ارجاعات و استنادات به شرح زیر است :

1- ارجاع های مکرر به یک اثر (درون متن)

وقتی به یک اثربلافاصله برای دومین بار یا چندمین بار پشت سر هم ارجاع داده شود، برای ارجاع دوم درون پرانتز از واژه ( همان ) استفاده شود.

نکته:

• اگر منبع یکی باشد ولی شماره صفحه ارجاع تفاوت داشته باشد ،بعد از همان شماره صفحه می آید ؛ولی اگر صفحه اثر یکی باشد در ارجاع دوم نیازی به نقل شماره ی صفحه نیست.

• اگر میان ارجاع نخست وارجاع بعد ،فاصله باشد ،باید معرفی منبع به صورت کامل ارایه شود.

2- ارجاع به چند اثر از یک نویسنده

• اگر یک نویسنده درسال بیش از یک اثر نوشته باشد ،ابتدا در بخش کتاب نامه/فهرست منابع ،آثار نویسنده را با حروف الفبا رده بندی کرده ،به این صورت که حروف الفبا پس از سال تالیف نوشته می شود؛ سپس ارجاع درون متن مانند نمونه زیر ارایه می شود :

درون متن: (جوادي آملي،1383ب:65)

فهرست منابع:- جوادي آملي،عبدالله،(1383الف)،«توحيد در قرآن» ،قم: مرکز نشر اسراء، چ1.

ـــــــــــــــــــ ،(1383ب)،«معاد در قرآن» ،قم: مرکز نشر اسراء، چ1.

3- نقل از نقل

اگر به عنوان مثال در کتاب المیزان به مطلبی استناد شده است که شما به اصل آن - به دلایل گوناگون -دسترسی ندارید ودر عین حال ناگزیر هستید- طبق اصول اخلاقی مقاله نویسی- به منبع اصلی استناد کنید،باید از روش نقل ازنقل استفاده شود. به صورت زیر:

درون متن :(طبری،1415ق:42نقل درالمیزان فی تفسیرالقرآن،1383: 32 )

فهرست منابع:طباطبایی،محمد حسن(1383)المیزان فی تفسیرالقرآن،ترجمه موسوی همدانی،قم:انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،چ5.

4-تکرار منبع در فهرست منابع

درصورتی که در فهرست الفبایی منابع ،از یک نویسنده بیش از یک اثر آورده شود،از بار دوم به بعد از ذکر مجدد نام و نام خانوادگی نویسنده پرهیز شود و به جای آن خط تیره (ــــــــــــــــ) آورده می شود. مثال:

فهرست منابع:جوادي آملي،عبدالله،(1383الف)،«توحيد در قرآن» ،قم: مرکز نشر اسراء، چ1.

ـــــــــــــــــــ ،(1383ب)،«معاد در قرآن» ،قم: مرکز نشر اسراء، چ1.

5- منابع دیداری و شنیداری

الف - برنامه رادیویی

متن: (رادیو ایران،1391)

پی نوشت: رادیو ایران«اولین کتاب چاپ شده در ایران» رادیو ایران،(شبانگاه2شهریور1391).ساعت23.

منابع/مآخذ: رادیو ایران (شهریور1391).رادیو ایران «اولین کتاب چاپ شده در ایران».(شبانگاه2شهریور1391)

ب - برنامه تلویزیونی

متن: (سیمای ج.ا.ایران،1390)

پی نوشت: سیمای ج.ا.ایران،«برنامه اسراء» شبکه1: 20بهمن1390)

منابع/مآخذ: سیمای جمهوری اسلامی ایران.«برنامه اسراء».شبکه1. 20بهمن1390.

توجه 3:

• مقاله در کاغذ A4با رعایت فضای مناسب در حاشیه‌ها و میان سطرها در محیط ورد 2007، متن مقاله با خط B-Zarو اندازه 14 یک رو تایپ شود. فاصله خطوط یک سانتیمتر حروف‌چینی شود.

• یادداشت‌ها/ پی‌نوشت و کتاب‌نامه با اندازه قلم 12.

• کلیه نقل قول های مستقیم در داخل « » قرار گیرد.

• حجم مقاله حداقل 10 صفحه 250 کلمه‌ای باشد.

• مقاله ارسالی نباید همزمان به سایر مجلات فرستاده شده باشد.

• مقاله ارسالی نباید در هیچ مقاله‌ داخلی یا خارجی چاپ شده باشد.

• موارد لاتین در یادداشت‌ها/ پی‌نوشت‌ و کتاب‌نامه به صورت Times8new8roman 10حروف‌چینی شود.

توجه 4: ارجاعات و استنادات به منابع الکترونیک و سایت های معتبر و قانونی به صورت زیر نگاشته شود .

1- کتاب متن الکترونیک ؛ ( E-book)

مثال : متن:(ساعدی، 1351)

• پی‌نوشت:غلامحسین ساعدی، چشم در برابر چشم (تهران: امیرکبیر 1351)، ص 48 [دسترسی 15 مهر 1385]

• کتاب نامه / فهرست منابع:ساعدی، غلامحسین. (1351)، چشم در برابر چشم، تهران:

امیرکبیر. (قابل دسترسی در سایت شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی، آخرین بازنگری 6 مهر 1385)

2- لوح فشرده

• متن:(درج 3، 1384)

• پی‌نوشت:درج 3، کتابخانه الکترونیکی شعر فارسی. (تهران: شرکت مهر ارقام رایانه، 1384).

• کتاب‌نامه / فهرست منابع:درج 3، کتابخانه الکترونیکی شعر فارسی. (1384) تهران: شرکت مهرارقام رایانه.

3-تارنمای(وب سایت) موسسات

• متن:(مرکز آمار، 1385).

• پی‌نوشت:مرکز آمار ایران، تارنمای تخصصی. [دسترسی 12 مرداد 1385].

• کتاب نامه/فهرست منابع:مرکز آمار ایران، تارنمای تخصصی. (آخرین بازنگری 5 خرداد 1385)..

4 - تارنمای شخصی

• متن:(خامنه ای،1391)

• پی نوشت:سید علی خامنه ای ،مکتوب،تارنمای شخصی(دسترسی20مرداد 1391).

• فهرست منابع/کتاب نامه :خامنه ای، سید علی ،مکتوب،تارنمای شخصی(آخرین بازنگری20مرداد1391)

وقار در نوشتار

نویسنده حوزوی، هرگز نباید طبقه و جایگاه معنوی خود را فراموش کند. مواجه خواننده با مقاله یا یادداشت یا تحلیل سیاسی یک درس آموخته حوزه، توأم با توقعاتی است که در برخورد با هر روحانی یا طلبه دارد. شخصیت وگوهر وجودی هر نویسنده از میان کلمات و عبارات او آشکار است، به همین دلیل باید آن گونه نوشت که برازنده منش و روش آرمانی حوزه است. نویسنده حوزوی باید بداند پیش از آنکه نویسنده باشد، حوزوی است ؛در واقع حوزوی نویسنده است نه نویسنده حوزوی! ؛ بنابراین هرگز نباید از روش‌ها و شیوه‌هایی سود برد که برخی نویسندگان ناآشنا با اخلاق و معارف دینی از آنها استفاده می‌کنند .

مخاطب شناسی

یکی از ضرورت‌های محتوای مقاله ، نحوه‌ی برقراری ارتباط با مخاطبین است. از آنجا که قشر دانش پژوه حوزه و دانشگاه از جمله مخاطبین اصلی مقالات حوزوی هستند، بایستی که مطالب مندرج در آن، متناسب با اسلوب علمی و زبان روز باشد تا بتواند تعاملی دو سویه را بین مقاله و مخاطب ایجاد کند.

رعایت نثر و زبان معیار

درتعریف نثر یا زبان معیار گفته‌اند:« زبانی است که ارباب فرهنگ و مجموعه تحصیل کردگان از آن استفاده می‌کنند و در رسانه‌ها و درسنامه‌ها به کار می‌رود» . برخی از مواردی که زبان را از حالت معیار دور می سازد ،عبارتند از :

• عناصر زبانی متروک و مهجور در سطوح آوایی ، صرفی ، نحوی ، معنایی و عناصر قاموسی.

• اصرار در سره نویسی، عربی مآبی و عامیانه گرایی.

• گرته برداری از زبان های بیگانه از طریق : ترجمه ، تبلیغات و رسانه ها .

• استفاده غیر ضرور از عناصر ادبی مانند: تشبیه ، استعاره ، مجاز ، کنایه ... .

• شکسته نویسی .

• تعابیر نادرست و نامناسب.

• کاربرد نادرست افعال.

• کاربرد نامناسب حروف اضافه.

• نوآوری های نادرست در حوزه واژگان.

• ابهام ،تعقید و ضعف تالیف .

• دراز نویسی ، حشو و تکرار.(اطناب ممل).

• کوتاه نویسی ( ایجاز مخل).

• تکلف های کلامی، عبارات فظل فروشانه.

• اٍشکال منطقی؛ استدلال های نادرست.

• خلط بحث.

• گم شدن مرجع ضمیر.

• ناهماهنگی نهاد با فعل.

• حذف بدون قرینه فعل.

ویراستاری

ویراستاری علمی مقاله باید بر عهده متخصص و با هدف جلوگیری از درج مطالب نادرست و غیر علمی باشد. ویراستاری ادبی توسط افراد مجرّب و با هدف آرایش و پیراش جملات وعبارات،اصلاح ساختار صرفی و نحوی جملات ، نحوه پاراگراف بندی، استفاده از انواع علایم نشانه‌گذاری و .... صورت می پذیرد.

توجه:

• توصیه می شود طلاب ارجمند جهت ویرایش علمی مقاله خود از ظرفیت های علمی اساتید محترم بهره مند شوند.

• مقاله- حتی المقدور- قبل از ارسال توسط یک ویراستار ادبی ویرایش شود.

برخی از ملزومات ویرایش و شرایط نوشتاری مقاله به شرح زیر است:

• در آغاز بندها (= پاراگراف) به اندازه 1سانتیمتر تو رفتگی باشد .ر.ک به شکل گرافیکی زیر:

...............................................................................................................................................
................................................................................................................................................................
...............................................................................................................................................................

• مطابق مصوبه فرهنگستان زبان و ادب فارسی ،اصل بر جدا نویسی کلمات است :

- «را » نشانه مفعولی( به جز « چرا،زیرا،مرا »):تو را ، این را، کتاب را

- «ها» نشانه جمع: کتاب ها ،آن ها،قلم ها

- «که» (به جز بلکه) : آن که،همین که،این که،این است که.

- «می» فعل ساز: می روم ، می آید،می شنوم.

- «تر»و«ترین»(به جز بهتر،مهتر،کهتر،بیشتر،کمتر): کوچک تر،مهربان تر،خوب تر

- «این» و «آن »: آن سو،آن طور،این طور،این گونه،آن گاه

- «هم» : هم کلاس،هم میهن،هم سال،هم بازی

• از کاربرد علامت جمع مونث سالم در زبان عربی برای واژه های فارسی پرهیز شود :

گرایشات = گرایش ها /

• در ذکرآیات وسوره ها در درون متن به صورت زیر عمل شود:

آیه شریفه ........ / سوره مبارکه ........

• آیات باخط( بدر )تایپ شود.

• در ذکرمواردی مانند : علیه اسلام، صلی الله... و ..... ترجیحا از قالب های آماده استفاده شود.

• برای ارجاع به آیات در درون متن به صورت زیر عمل شود:

بقره/42 توحید/2

• رعایت املای درست واژگان.

• پسوندها همیشه پیوسته نوشته می شوند . مانند:

گلزار ، تنگنا ، سوگوار......

• چند نکته درباره همزه :

* همزه میانی کلمات بیگانه روی کرسی «یـ » نوشته می شود:

کاکائو ، بمبئی ، رافائل .....

* همزه میانی معمولا در تلفظ معیار برای سهولت به« یـ » بدل و نوشته می شود.مانند:

دایره المعارف ، دلایل ، ملایک ، معایب ، نایب .....ـ»«ـ«»ـ»[]ء

نکته1 : برخی همزه ها هنوز به شکل اصلی خود تلفظ و نوشته می شوند.مانند:قرائت ،قائم ،جزئی ...

نکته2 :چون در فارسی همزه میانی وجود ندارد،نوشتن کلمات «پایین،پاییز،آیین» به صورت «پائین،پائیز،آئین» نادرست است .

• کلمات فارسی به هیچ وجه تنوین نمی پذیرند:

زباناً = زبانی / دوماً = دوم این که / ناچاراً = به ناچار / گاهاً = گاهی .

نکته : توصیه می شودترجیحاً از کاربرد کلمات تنوین دار عربی در فارسی پرهیز شود و از برابر های مناسب آن استفاده شود:

مقدمتاً = در مقدمه / غالباً = بیشتر / دائماً = دائم / سریعاً = به سرعت .

• « ال »علامت معرفه در زبان عربی و کاربرد آن در ترکیب های اضافی فارسی درست نیست :

قلیل الخرد = کم خرد / متناسب الاندام = خوش اندام / حسب الدستور = به دستور

• بهتر است کلمات « ال » دار عربی که در فارسی رواج دارد ، برابرسازی یا بدون « ال » نوشته شود:

عظیم الجثه = عظیم جثه / بنی العباس = بنی عباس / ذی الحجه = ذی حجه / .

• « یت »در زبان عربی مصدر جعلی می سازد . کاربرد آن در زبان فارسی جایز نیست:

دوئیت = دوگانگی / رهبریت = رهبری / آشنائیت = آشنایی / بربریت = بربر بودن .

• در زبان فارسی ، برخلاف زبان عربی لزومی به مطابقت صفت و موصوف نیست :

قوانین منسوخه = قوانین منسوخ / نامه واصله = نامه رسیده /علوم مختلفه = علوم مختلف .